பிரபந்தம் அறிவோம்..
பெண்டிராற்சுகங்களுப்பான் பெரியதோரிடும்பைபூண்டு
உண்டிராக் கிடக்கும்போது உடலுக்கேகரைந்துனைந்து
உண்டிராக் கிடக்கும்போது உடலுக்கேகரைந்துனைந்து
தண்துழாய்மாலைமார்பன் தமர்களாய்ப்பாடியாடி
தொண்டுபூண்டமுதமுண்ணாத் தொழும்பர் சோறுகக்குமாறே !!
தொண்டுபூண்டமுதமுண்ணாத் தொழும்பர் சோறுகக்குமாறே !!
நாலாயிர திவ்யபிரபந்தத்தில் தொண்டரடிபொடியாழ்வாரின் திருமாலை காண்கிறோம் இங்கேப்பதிவாக..சற்றே இடைவெளியில் மீண்டும்..என்னுடன் படித்து பயணிக்க வேண்டுகிறேன் !
தொண்டரடிபொடியாழ்வார் எழுதியவை ரெண்டு..ஒன்று திருமாலை & திருப்பள்ளியெழுச்சி ..திருவரங்கம் வாழ் அரங்கனைப்பற்றி எழுதியது..
இந்த பாசுர விளக்கம்..காண்போம்.
பெண்களால் கிடைக்கும் சுகங்களில் உழன்று வாழ்பவன் , பெரிய பெரிய துன்பங்களை தானே விரும்பி தன் தோளில் அணிகலனாய் அணிகிறான் .
இவன் உணவிற்காக பகல் முழுவதும் உழைத்து விட்டு இரவில் உண்டு அப்படியே உறங்க அந்த உடலுக்காகவே கரைந்தும் , நைந்தும் போகிறான்....
தம்மிடம் அடியார்கள் என்றே பணிந்த தம் பக்தர்களுக்காக அழகான வன மாலையை அணிந்து சர்வேஸ்வரனாக காட்சியளிக்கும் அரங்கனை..பாடி ஆடி , அவருக்கு தொண்டு செய்யும் அமுதத்தை உண்ணாமல்...வெறும் சோற்றை உண்டு வாழும் பாவியாக, வீணர்களாக வாழ்கிறார்களே !
இதில் ஆழ்வார்...காம சுகத்தால் எப்போதும் நன்மை விளைவதில்லை மாறாக..பகுத்தறிவு கொண்டு இறைவன் மேல் பக்தி கொள்ளுங்கள் என்கிறார் . உணவு , உடல் , காமத்திற்கு இடம் கொடாமல்..
நமக்காகவே வனமாலை தரித்த மார்பனாகிய அரங்கனை அடித்தொழ , அவர் நம் பாபங்களை ப்போக்கி..நம்மை உயர்த்துகிறார்..
இதை யறியாமல் வெறும் சோறு ண்டு , பாபிகளாக , நீசர்களாக வாழ்கின்றனரே ..என்று நம்பால் இரக்கம் கொண்டு உய்க்கும் வழி உரைக்கிறார்...
No comments:
Post a Comment